İki farklı atomun birleşmesiyle ortaya yeni bir atom çıkmasına nükleer füzyon adı veriliyor. Örneğin yıldızlarda, farklı türden elementler yoğun basınç etkisiyle reaksiyona giriyor. Ortaya yeni elementler, ısı, ışık ve radyasyon çıkıyor.
Bilim insanları, enerjiye ulaşmanın yollarından biri olarak gördükleri nükleer enerji üzerinde oldukça vakit harcıyorlar. Şimdiye kadar yapılan çalışmalarda nükleer füzyon gerçekleştirildiğinde, füzyonun gücü zamanla azalıyordu. Geçtiğimiz yıl bilim insanları, tarihte bir ilk olarak kendi kendine devam edebilen füzyon geliştirdi. Tek sorun, aynı şeyi tekrar nasıl gerçekleştirebileceklerinden çok da emin değiller.
Nükleer füzyon, enerji krizini çözebilir (yapabilirsek)
Dünya’nın yaşam kaynağı olan Güneş’ten gelen ısı ve ışığın kaynağı nükleer füzyondur. Hidrojen atomları birleşip helyum oluştururken büyük bir enerjiyi de dışarı yayar. Süpernovalar gibi kozmik olaylar da nükleer füzyon ile ortaya çıkar.
Uzayda rahatça gerçekleşebilen bu reaksiyonları gezegenimizde gerçekleştirmek ise pek mümkün olmuyor. Oluşturulan yapay ortamlarda, reaksiyonun başlaması için gereken şartlar sağlansa bile ısı ve enerji, X-ışını radyasyonu ve ısı iletkenleri gibi soğutma mekanizmalarında kayboluyor. Bu yüzden de bilim insanları, füzyonun reaksiyona kendi kendine devam edecek enerjiyi ve ortamı oluşturduğu nokta olan ateşleme noktasına erişmeye çalışıyor.
Temiz enerjinin anahtarı olabilir
8 Ağustos 2021 tarihinde yayınlanan bir araştırma, şimdiye kadar insanlık tarihinin en önemli keşiflerinden birini ortaya çıkarttı. Kaliforniya Lawrence Livermore Ulusal Ateşleme Laboratuvarı’ndan araştırmacılar, trityum ve döteryum adlı hidrojen izotoplarını, altın kaplı bir tükenmiş uranyum çemberinde, 192 lazerden gelen yoğun enerjiye maruz bıraktı. Böylece ilk defa bir ateşleme süreci laboratuvar ortamında gerçekleştirilmiş oldu.
Saniyenin 100 trilyonda 1’i kadar bir süre için bilim insanları bu füzyondan 10 katrilyon wattlık bir güç üretmeyi başardı. Daha sonra bilim insanları aynı deneyi dört defa daha denedilerse de, aynı seviyede enerji üretemediler.
Araştırmacılar bu durumun nedeni olarak, nükleer füzyon çalışmalarında çok fazla etmenin çok hassas rol oynamasını gösteriyorlar. Bu yüzden de her zaman aynı verimde çalışma yapmak mümkün olmayabiliyor.