Piazzolla, Arjantin’de İtalyan göçmeni bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Buenos Aires’e 400 kilometre uzaklıkta Atlantik sahilinde bir sayfiye yeri olan Mar del Plata’da doğdu. İki yaşındayken ailesi New York’a yerleşti, 1937’ye kadar ABD’de yaşadı. Annesi terzi, babası ise berberdi. Mahalle arkadaşı Rocky Marciano, daha sonra dünya ağır sıklet boks şampiyonu olacak, bir grup arkadaşı ise Kaliforniya’da Alcatraz’da, bir kısmı ise New York’ta Sing Sing’de oturmak zorunda kalacaktı. Ama o kendini müziğiyle kurtardı. Astor Pantaleón Piazzolla kimdir? Astor Pantaleón Piazzolla aslen nereli? Astor Pantaleón Piazzolla eserleri nelerdir?
ASTOR PİAZZOLLA KİMDİR? ASTOR PİAZZOLLA ASLEN NERELİ?
10 yaşındayken tango orkestralarının önemli çalgısı bandoneonu ustaca çalışıyla ün kazandı, 1934’te tango şarkıcılarının kralı sayılan Carlos Gardel ile çalmaya başladı. Piazzolla bestelediği oda müzikleri, senfoniler, bale müzikleri ve tangolarında kendine özgü stiline her zaman sadık kaldı. Dört yıl sonra ailesiyle birlikte New York’a taşındı – önce Greenwich Village’a, sonra Küçük İtalya’ya. Babasının bazı kayıtlarını dinleyerek tangoyu keşfetti ve kısa süre sonra bir arkadaşı ona Arjantin ve Uruguay’da popüler olan bir tür akordeon olan bandoneón’u çalmanın temellerini öğretti. 12 yaşındayken, ona diğer şeylerin yanı sıra bandoneonda Bach çalmayı öğreten Macar klasik piyanist Bela Wilda’dan dersler almaya başladı. Rachmaninov’un bir öğrencisi olan Wilda, yan evde yaşıyordu ve Piazzolla, evinden gelen seslerle büyülendi. Todo Tango web sitesinde uzun bir röportajda Piazzolla, “Babam ve ben kapısını çaldık ve açtığında kuyruklu piyanosu ve içtiği Camel sigara paketi karşısında şaşkına döndüm” dedi.
1938’de, henüz 17 yaşındayken, Piazzolla Aníbal Troilo’nun tango orkestrasına katıldı ve daha sonra grubun aranjörlüğünü de yaptı. Kariyerinin bu aşamasında, biri tangoya, diğeri klasik müzikte ustalaşmaya adanmış iki müzik hayatı yaşadı. Ünlü piyanist Artur Rubenstein’ın tavsiyesi üzerine 1941’de besteci Alberto Ginastera ile çalışmaya başlayarak Stravinsky, Bartók ve Ravel’in notalarını inceledi ve daha sonra Arjantinli klavyeci Raúl Spivak’tan piyano dersleri aldı.
1954’te eğitim için bursla Paris’e gitti, ünlü Fransız eğitmen Nadia Boulanger’den ders aldı ve Gerry Mulligan ile de orada tanıştı. Bir yıl sonra Arjantin’e döndü, tangoyu monotonluktan kurtarmak için bir sekizli kurdu ve kendi tango stilini kabul ettirmeyi başardı. O günlerin en ünlü iki tango topluluğu için 200’den fazla parça düzenledi ve Buenos Aires Üniversitesi’nde konser veren ilk tango müzisyeni oldu. Kısa zaman sonra tiyatro toplulukları, film ve plak şirketlerinden beste siparişleri almaya başladı. Paris Opera Orkestrası Yaylı Çalgılar Topluluğu ve La Scala Opera Orkestrası müzisyenleriyle birlikte konserler verdi, 100’den fazla kayıt yaptı. Dünyanın en ünlü senfoni orkestraları onun, bandoneon konçertolarını yorumladı.
1953’te, Aaron Copland’dan Philip Glass’a kadar birçok besteciye ders veren ünlü Fransız pedagog Nadia Boulanger ile kompozisyon çalışması için bir hibe kazandı. O zaman, Piazzolla tangoyu büyük ölçüde reddetmişti ve Boulanger’a klasik esinli bestelerinden bazılarını sundu. Tekniğinden etkilendi ama eserlerin kişisel bir damgası olmadığını hissetti. Sonunda bandoneón çaldığını ve tango yazdığını itiraf etti.
Arjantin’e döndüğünde, Paris’te duyduğu caz saksofoncu Gerry Mulligan’ın sekizlisinden esinlenerek Octeto Buenos Aires’i kurdu. Nuevo tango olarak bilinen çığır açan müziğini yazmaya başlaması, tangoda yaygın olan daha büyük gruplardan radikal bir kopuş olan bu toplulukla oldu.
Ziegler, “İlk Buenos Aires Octet ile başladığında, o müzik Bartók ve Stravinsky gibiydi,” dedi. “Medya ve tango izleyicisi tarafından büyük bir reddedilme nedeniyle, değişmeye ve daha kabul edilebilir bir şey yapmaya başladı, ama gerçekten öyleydi. çağdaş bir besteci.” Piazzolla’nın Barok kontrpuanını, genişletilmiş akorları ve caz salınımını birleştiren nuevo tangosu, hem dünyevi hem de zarif, baştan çıkarıcı ve sürükleyiciydi. Anında tanımlanabilir ve başka birinin müziği ile karıştırılamazdı.
1961’de besteci bandoneón, piyano, keman, elektro gitar ve kontrbastan oluşan ilk beşlisini oluşturdu; birçok uzmanın müziği için en özgün ve etkileyici araç olduğuna inandığı bir kombinasyon. 1978’de ikinci bir beşli düzenledi ve onu gruba alması için Ziegler’i aradı. Bu noktada besteci ve aranjör olarak kendi başına köklü bir geçmişe sahip olan Ziegler için Piazzolla’dan haber almak “büyük bir sürpriz” oldu. Piyanist besteciye onu neden beşlide istediğini sordu ve Piazzolla ona güçlü doğaçlama becerilerinin yanı sıra tamamlayıcı ve ayırt edici bir çalım tarzı getirecek birini aradığını söyledi.
Ziegler, “Benim için ve her müzisyen için büyük bir zorluktu çünkü müziği gerçekten inanılmaz ama zordu” dedi. Piazzolla’nın ilk başta neredeyse çalınamaz görünen yeni bir eseri hatırladı, ancak bestecinin teşviki ve önemli çalışmasıyla onu çekmeyi başardı. Ziegler, Piazzolla’nın bandoneón’daki yeteneklerini, özellikle de sesi şekillendirme ve diğer oyuncuları gitmek istediği yöne yönlendirme becerisini övdü. Ziegler, “Bandoneón’un [büyük caz piyanistinden bahseden] Oscar Peterson gibiydi – muazzam, muazzam” dedi. Ziegler, beşlide Piazzolla ile birlikte performans sergilemenin yanı sıra, piyano için önemli bir yere sahip olan bandoneón konçertosunun galası da dahil olmak üzere bazı büyük orkestra eserlerinde besteciye katıldı.
4 Temmuz 1992’de Buenos Aires’te öldü.
ASTOR PİAZZOLLA ALBÜMLERİ
* Adiós Nonino (1960)
* Tiempo Nuevo (1962)
* La Guardia Vieja (1966)
* ION Studios (1968)
* María de Buenos Aires (1968)
* Roma (1972)
* Libertango (1974)
* Reunión Cumbre (Summit) (1974) Gerry Mulligan ile birlikte
* With Amelita Baltar (1974)
* Buenos Aires (1976)
* Il Pleut Sur Santiago (1976)
* Suite Punta del Este (1982)
* Concierto de Nácar (1983)
* SWF Rundfunkorchester (1983)
* Live in Wien Vol.1 (1984)
* Enrico IV (1984)
* Green Studio (1984)
* Teatro Nazionale di Milano (1984)
* El exilio de Gardel (soundtrack, 1985)
* Tango: Zero Hour (1986)
* The New Tango (1987) Gary Burton ile birlikte
* Sur (1988)
* La camorra (1989)
* Hommage a Liège: Concierto para bandoneón y guitarra/Historia del Tango (1988) Liège Philharmonic Orchestra ile Leo Brouwer yönetiminde.
* Bandoneón sinfónico (1990)
* The Rough Dancer and the Cyclical Night (Tango apasionado) (1991)
* Five Tango Sensations (1991) Kronos Quartet ile birlikte
* Original Tangos from Argentina (1992)
* The Central Park Concert 1987 (1994)