Avrupa, Asya ve Afrika bebeklerinin yanı sıra Antik Yunan, Orta Çağ, Rönesans bebekleri ile ahşap, plastik, balmumu bebekler ve oyuncak üreticileri sayfalarca sıralanıyor. Oyuncak bebeklerin Antik Çağ’dan günümüze uzanan yolculuğunu aydınlatan “Dünya Bebekleri Sergisi”, Rahmi M. Koç Müzesi’nde sanatseverlerin büyük beğenisini kazanmaya devam ediyor. Dünyanın dört bir yanından yaklaşık 2 bin 200 bebeğin bir araya getirilmesi ile oluşturulan serginin hazırlık aşaması üç yıla yayılan kapsamlı bir çalışmayla tamamlandı.Yapı Kredi’nin katkılarıyla hazırlanan ‘Çağlar Boyu Bebek’ kitabı da bu bebeklerin öyküsünü tarihi süreçleriyle ele alıyor. 70’li yıllarda başlayan turizm hareketi ile ortaya çıkan Kapadokya-Soğanlı Bebekleri, yöreye gelen turistlerin ilgi göstermesiyle geliştirildi. Günümüzde ince tel, gazoz veya kavanoz kapağı ile bez parçaları kullanılarak üretilen bebeklerin erkek ve kadın figürler bulunuyor. Soğanlı bebekleri kıyafetlerine göre fesli bebek, testili bebek ve fistanlı bebek gibi isimlerle biliniyor. 
İngiltere’nin en ünlü bebekleri arasında bebek tasarımcısı Norah Wellings’in yaptığı modeller yer alıyor. Küçük çocuk veya hatıra bebeklerinin boyu 18-23, daha lüks bebeklerin boyu 60-74 cm’yi buluyor. 1926’dan 1959’a kadar üretilen bu bebeklerinin yapımında keçe ve kadife gibi kumaşlar kullanılırken, gözleri genellikle boyanarak oluşturulurdu.
Genellikle büyü ve kadın hayatıyla ilişkili olan Afrika’daki bebek figürleri, birçok amaç doğrultusunda tercih ediliyor. Kitapta, şu satırlar kaydediliyor: “Afrika toplumlarında erkek çocuk sahibi olmak çok istendiğinden erkek oyuncak bebek taşıyıp oynayan hamile kadınların erkek çocuk doğuracağına inanılır. Bu şekilde bir bebekle ilgilenmek ve onunla zaman geçirmek, stres ve kaygıyı iyileştiren etkiler yaratır.”
Moda dergileri ortaya çıkmadan önce Pandora bebekleri vardı. 18’inci yüzyılda terziler Pandora bebeklerine dönemin en beğenilen veya yeni çıkan kıyafetlerini giydirir, bu bebekleri modayı takip eden kadınlara gönderirdi. Kadınlar arasında bir çift bebek edinmek zamanla moda oldu. Pandora bebekleri ayrıca Aristokrat aileler arasında birer statü simgesi halini aldı.
Antik dönemde yalnızca oyun objesi olarak tasarlanmayan Japon bebekleri çeşitli hikâyeler anlatırdı. Toplumun kültürünü ve destansı öykülerini yansıtan bu bebekler ilerleyen süreçte sanat eserlerini andırırcasına yapılırdı. Tasarımında kâğıt, kâğıt hamuru, karton, talaş ve bambu gibi birçok malzemenin kullanıldığı bebekler, özellikle 19’uncu yüzyıla gelindiğinde Avrupa’da da popüler oldu. 
Bebeklerle oynamanın köklü bir gelenek olduğu Hindistan’da, canlı renkleriyle dikkat çeken bebekler hoş kıyafetlerle rekore ediliyor ve birçoğu eğlence için yapılıyor. Fakat bazıları Hint tarihinden öyküler de anlatıyor. Hint bebeklerinin yapımında ise en çok kil kullanılırken, inek gübresi, ahşap, bez parçaları, bitki lifleri, talaş ile kâğıt hamuru yine kullanılanlar arasında yer alıyor. Ergül Tosun Kitap sayfası için iletişim: [email protected]
İngiltere’nin en ünlü bebekleri arasında bebek tasarımcısı Norah Wellings’in yaptığı modeller yer alıyor. Küçük çocuk veya hatıra bebeklerinin boyu 18-23, daha lüks bebeklerin boyu 60-74 cm’yi buluyor. 1926’dan 1959’a kadar üretilen bu bebeklerinin yapımında keçe ve kadife gibi kumaşlar kullanılırken, gözleri genellikle boyanarak oluşturulurdu.
Genellikle büyü ve kadın hayatıyla ilişkili olan Afrika’daki bebek figürleri, birçok amaç doğrultusunda tercih ediliyor. Kitapta, şu satırlar kaydediliyor: “Afrika toplumlarında erkek çocuk sahibi olmak çok istendiğinden erkek oyuncak bebek taşıyıp oynayan hamile kadınların erkek çocuk doğuracağına inanılır. Bu şekilde bir bebekle ilgilenmek ve onunla zaman geçirmek, stres ve kaygıyı iyileştiren etkiler yaratır.”
Moda dergileri ortaya çıkmadan önce Pandora bebekleri vardı. 18’inci yüzyılda terziler Pandora bebeklerine dönemin en beğenilen veya yeni çıkan kıyafetlerini giydirir, bu bebekleri modayı takip eden kadınlara gönderirdi. Kadınlar arasında bir çift bebek edinmek zamanla moda oldu. Pandora bebekleri ayrıca Aristokrat aileler arasında birer statü simgesi halini aldı.
Antik dönemde yalnızca oyun objesi olarak tasarlanmayan Japon bebekleri çeşitli hikâyeler anlatırdı. Toplumun kültürünü ve destansı öykülerini yansıtan bu bebekler ilerleyen süreçte sanat eserlerini andırırcasına yapılırdı. Tasarımında kâğıt, kâğıt hamuru, karton, talaş ve bambu gibi birçok malzemenin kullanıldığı bebekler, özellikle 19’uncu yüzyıla gelindiğinde Avrupa’da da popüler oldu. Bebeklerle oynamanın köklü bir gelenek olduğu Hindistan’da, canlı renkleriyle dikkat çeken bebekler hoş kıyafetlerle rekore ediliyor ve birçoğu eğlence için yapılıyor. Fakat bazıları Hint tarihinden öyküler de anlatıyor. Hint bebeklerinin yapımında ise en çok kil kullanılırken, inek gübresi, ahşap, bez parçaları, bitki lifleri, talaş ile kâğıt hamuru yine kullanılanlar arasında yer alıyor. Ergül Tosun Kitap sayfası için iletişim: [email protected]